پاسخ رشد رویشی دانهال‌های جوان پنج رقم بادام به تنش کم‌آبی

  کمبود آب مهم‌ترین عامل محدود‌کننده تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه‌خشک است. در این پژوهش اثر کم آبی بر صفات مختلف رویشی پنج رقم بادام در آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 83-1382 مورد بررسی قرار گرفت. چهار دور آبیاری بر اساس 20، 40، 60 و 80 میلی‌متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A ، به عنوان کرت اصلی و دانهال‌های پنج رقم بادام مامایی، ربیع، سفید، شاهرود 12 و شاهرود 21 به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد. بذر این ارقام در پاییز در کیسه‌های پلاستیکی کاشته و در شرایط طبیعی جوانه زدند. حدود دو ماه بعد از سبز شدن، دانهال‌های یکنواخت از نظر قطر ساقه و ارتفاع انتخاب شدند و در گلدان‌های پلاستیکی به قطر30 و ارتفاع 40 سانتی‌متر برای مدت 120 روز تحت تاثیر دوره‌های مختلف آبیاری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش دور آبیاری، صفات رویشی نظیر ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد میانگره، تعداد شاخه‌های فرعی، سطح برگ و وزن خشک اندام هوایی و ریشه کاهش معنی‌داری داشتند، ولی طول میانگره و نسبت وزن خشک اندام هوایی به ریشه کاهش معنی‌داری نشان ندادند. دانهال‌ها از نظر ارتفاع، قطر ساقه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ، تعداد میانگره و وزن خشک اندام هوایی به ریشه تفاوت معنی‌داری داشتند، به طوری که با افزایش دور آبیاری، وزن خشک اندام هوایی به ترتیب در ارقام شاهرود12، ربیع، سفید، مامایی و شاهرود 21 کاهش یافت. با افزایش دور آبیاری، میزان نیتروژن و پتاسیم برگ و نیتروژن ریشه افزایش معنی‌داری را نشان دادند. به طور کلی با افزایش دور آبیاری، رشد رویشی به ترتیب در دانهال‌های ارقام شاهرود 21، مامایی، سفید، ربیع و شاهرود 12، کاهش بیشتری نشان داد.